Moos Pozzo kwam als zevenjarige uit Italië naar Nederland. Ze studeerde hier Italiaans en antropologie. Ze deed onderzoek naar de taalsituatie waarin asielzoekers en statushouders in Nederland terechtkomen. Ze komt tot de conclusie dat Nederlands leren hen niet erg helpt bij de integratie, omdat ze te veel in hun eigen ’taalbubbel’ zitten en vaak weinig met Nederladers in aanraking komen. Lees verder
Universiteiten gebruikten de uitzonderingen om die regel te maken. (afb: taalclausule WHW)
Al jaren lappen de de universiteiten in Nederland de wet aan hun laars die stelt dat het Nederlands de voertaal is aan de Nederlandse universiteiten en op de hogescholen. De, voormalige, stichting Nederlands heeft tevergeefs geprobeerd die kwestie bij Kamerleden en overheid aan de orde te stellen, maar die laatste beweerde, bij monde van diverse, opeenvolgende ministers en staatssecretarissen, dat de universiteiten niets fout deden. Lees verder
Neerlandicus Peter Nieuwenhuijsen heeft in de Leeuwarder Courant van 28 juni 2022 een reactie geschreven op een artikel dat op 25 juni in die krant heeft gestaan over de drempel die Engels in het hoger onderwijs in Nederland vormt voor aspirant-studenten. Lees verder
Eeuwige schande voor Neerlands hoofdstad
Ooit heb ik gedacht dat nieuwe Nederlanders het Nederland van de ondergang zouden redden, maar het blijkt dat Turkse en Marokkaanse Nederlanders net zo driftig naar het Engels grijpen als de overige Nederlanders. Wat dat betreft zijn die prima ingeburgerd in dit landje, maar er zijn uitzonderingen. Lees verder
Gaston Franssen (afb: Folia)
Uit een vraaggesprek met Gaston Franssen de nieuwe hoogleraar Nederlandse letterkunde en intermedialiteit aan de UvA in Folia:
“De verengelsing van de universiteit schrijdt inmiddels onverdroten voort, ook aan de UvA. Moeten we dat tegenhouden?
‘De universiteit moet bij uitstek een plek zijn waar je onderwijs in het Nederlands kunt krijgen, of in andere talen dan het Engels, aan de hand van teksten in die talen. Tegelijkertijd kun je het veelvuldig gebruik van Engels niet tegenhouden en dat moet je ook niet willen. Een universiteit is een internationale omgeving en onderzoek is grensoverschrijdend, ook onderzoek naar het Nederlands. Dan wil je niet alles alléén maar in het Nederlands: dat wil je internationaal uitdragen. Vergeet ook niet: de verengelsing levert ook interessant onderzoek op naar hoe die verengelsing dan in zijn werk gaat en het Nederlands verandert. Dat wil je dan vervolgens ook uitdragen in het buitenland en dat gaat weer in het Engels.’”
Heel interessant, ja. Hoogleraren worden kennelijk niet vanwege hun intelligentie in die functie benoemd….
Bron: Folia
Vorige week, en nu word ik heel persoonlijk, liep/fietste ik met mijn oudste broer door Nederland. Hij woont al vele jaren in Engeland en kende mijn betrokkenheid met het Nederlands. Hij vond dat ik wat moest doen aan al dat totaal onnodige Engels op bedrijfsgebouwen en winkels, maar ook op verkeersborden. Wat is in godsnaam een speed pedelec?, vroeg hij me (die mochten, stond onder een verkeersbord, nameljk op het fietspad). Lees verder
Ooit vonden we in Nederland dat we een natie van hoogopgeleiden moesten worden. Wie ons brood moest bakken en ons kapotte sanitair en fietsen moesten repareren vertelt dit domme verhaal niet. Ondertussen werden alle schooltypes met ‘lager’ in de naam geschrapt, maar desalniettemin holt ons onderwijs al jaren achteruit. De Onderwijsinspectie vindt nu dat de scholen in lager en voortgezet onderwijs in twee jaar het tij moeten keren door meer nadruk te leggen op de basisvaardigheden. Lees verder
Jo Cals en de Mammoet (afb: historiek.net)
Vroeger, ik spreek nu minstens van 50 jaar terug, noemde je onderwijs-gevenden op de lager school onderwijzers, die op de middelbare school leraren of soms docenten op ‘kakscholen’ zoals gymnasiums en hoogleraren de onderwijzers op de universiteiten. Op de lagere en middelbare school had je leerlingen en wie aan de universiteit leerde heette student. Onderscheid moet er zijn.
Die termen zijn stevig aan het schuiven geslagen. Toen de kweekschool een pedagogische academie werd, zonder dat dat het ‘product’ ten goede kwam, gingen onderwijzers zich ook leraren noemen en de leraren op de middelbare school heetten vaker docenten. De hoogleraar bleef nog even, tot de verengelsing daar toesloeg en hoogleraren professoren werden. Tot dan toe was professor (wat ook leraar betekent) in Nederland een (onbeschermde) aanspreektitel en geen beroep. In de VPRO-gids las ik zelfs dat een voormalige correspondent/journalist tegenwoordig docent op het basisonderwijs is geworden.
Op een hts was je nog een leerling. Het begrip voor student was uitsluitend gereserveerd voor mensen die een universitaire opleiding volgden. Tegenwoordig heet iedereen die leert, zeker vanaf de lagere, pardon, basisschool student.
Ik ben benieuwd hoe deze toeëigening van hoger geachte beroepsnamen voortgaat. We hebben matuurlijk altijd nog de mogelijkheid die termen te verengelsen zoals in de rest van de (bedrijfs)wereld is gebeurd.
Opemerkelijk ook is dat in het hele onderwijsbouwwerk in Nederland de term ‘lagere’ is verdwenen. Cals had in zijn mammoetwet het hele middelbare onderwijs nog netjes opgedeeld in lager, middelbaar en hoger. Lager is geschrapt. Dat kun je natuurlijk ook niet hebben in een maatschappij die vindt dat ze ‘hogeropgeleid’ dient te zijn. Dan waardeer je alles gewoon wat op/schrapt het lage. Wie had het over devaluering?
Het webtijdschrift voor taal en letterkunde Neerlandistiek.nl hebben nu een eigen plek op het wereldwijde web voor jonge neerlandici. Daarmee hoopt de redactie een breder publiek aan te trekken dan met neerlandistiek.nl. Lees verder