Moos Pozzo kwam als zevenjarige uit Italië naar Nederland. Ze studeerde hier Italiaans en antropologie. Ze deed onderzoek naar de taalsituatie waarin asielzoekers en statushouders in Nederland terechtkomen. Ze komt tot de conclusie dat Nederlands leren hen niet erg helpt bij de integratie, omdat ze te veel in hun eigen ’taalbubbel’ zitten en vaak weinig met Nederladers in aanraking komen. Lees verder
Categorie archieven: bedrijfsleven
Bij Gorillas in de aap gelogeerd
Nu er in het Roergebied heel wat vestigingen van flitsbezorger Gorillas opgedoekt worden, komt de aap in een krantenartikel uit de mouw: de voertaal op de werkvloer was/is Engels. Nogal wat medewerkers kennen niet eens Duits terwijl ze dagelijks levensmiddelen bij (meestal toch wel) Duitstalige klanten bezorgd hebben.
Ik had zo’n ventje wel gewoon voor aap laten staan want eigenlijk is het heel makkelijk: mijn centen, dus ook mijn taal.
Wat blijft, is de onbehoorlijke daad het Engels aan medewerkers en klanten op te (willen) dringen.
Daarom hoop ik dat ze voor altijd buiten blijven, buiten mijn taalgebied.
Bron: Sandra K.
Ook Limburg op de Engelse toer
Afgelopen weekeinde fietste ik door stukjes Limburg. Komend van Weert passeerde ik een groot en afgrijselijk bedrijventerrein, Kampershoek, dat volgeplempt was met afzichtelijke pakhuizen van, onder meer, Heylen. Heylen noemt het de Logistic Mill 21 Campus. Campussen schijnen in te zijn op bedrijventerreinen. Op een groot bord werd voorbijgangers in het Engels gemeld dat je daar opslagruimte kon huren. Lees verder
Dikke Van Dale verengelst ook
Anglomane reflex
Er stond een tijdje terug een verhaal over Kees Brouwer in de VPRO-gids. Hij wil duurzame en sociale ondernemers bundelen en dat doet hij onder de noemer van Reaction. In de gids staat een foto van Kees (nee, niet Case) bij de schuur van zo’n duurzame en sociale onderneemster. Die schuur heet Knitwit Stable. Vanwaar al dat volslagen onnodige Engels? Het lijkt wel of Nederlanders zelden meer iets in het Nederlands benoemen. Lees verder
Een taal sterft niet aan liefde maar aan onverschilligheid
Laatst luisterde ik naar Acda en de Munnik, voor wie het niet meer weet, dat was een tweetal dat jaren geledenNederlandsberoemd was en mooie Nederlandstalige muziek produceerde. In één van hun nummers zingen ze over liefde en onverschilligheid. Om precies te zijn zingen ze in het lied niemand sterft: Want niemand sterft aan liefde. Maar aan onverschilligheid. Lees verder
Is het Nederlands nog te redden?
Een tijdje geleden zag ik een artikeltje over demo van transgenders. Die betoging vond plaats in Nederland, maar op de erbij geplaatste foto stonden twee zelfgeconstrueerde protestborden met een Engels tekst. Wat later stond er in dezelfde krant een artikel waarbij een foto was geplaatst van een demonstratie in Amsterdam (de Dam) tegen racisme. Ook daarop zag ik slechts borden in het Engels. Moeten we vrezen dat de dagen van het Nederlands als volwassen cultuurtaal zijn geteld of is dat te somber? Lees verder
Engelse ziekte heeft ook Duitsland in zijn greep
Veel Nederlanders aanvaarden slaafs de overheersing van het Engels of, erger nog, werken daar geestdriftig aan mee, maar ook de Duitsers weten er weg mee. Onderstaand berichtje kreeg ik uit Duitsland. Randstad Deutschland, ja ja, zocht voor klant Amazon sorteerders, schreef die advertentie in het Engels en gebruikte dezelfde flutargumenten als Nederlandse bedrijven in zulke gevallen gebruiken.
Afhalen & bezorgen
Vandaag stond er in NRC Handelsblad een artikel over antiracisme en de Kamerverkiezingen. Hierbij (een deel van) de foto die bij het artikel was geplaatst. Het leek me ergens in Amsterdam, de stad die tweetalig is geworden gelezen de mededelingen op de vuilbakken in die stad die in het Nederlands en het Engels zijn. Lees verder
Mijn kaasboer wenst me ‘Happy Valentine’s Day’
Vorige week zag ik dat mijn bakker ‘bakery’ op de ruit had staan. Ik zei de bakkersjongen dat daar een ‘k’ aan ontbrak. Dat was Engels, zei hij. Ik vroeg of hij niet wist dat we in Nederland waren, maar het scheen een order van hoger hand te zijn. Gister wilde ik aan mijn kaasboer vragen of hij ook vegetarische kaas had. Voor de deur werd ik opgeschrikt door een groot bord met ‘Happy Valentine’s Day’. Propmt bleek de zin in kaas, ook vegaterische, bij mij verdwenen…. Lees verder