Terwijl Beter Onderwijs Nederland  toch vrij positief was over het nieuwe voorstel over het taalgebruik op de universiteiten, maakt Alison Edwards er in de NRC van vandaag gehakt van.

Zij doet zich voor als voorstelindiener Robbert Dijkgraaf, the Robster zelf, en stelt daarin dat als er nog docenten zijn die nog colleges in het Nederlands geven hij ook niet meer weet wat hij nog meer zou moeten doen om het Engels te faciliteren.
In de bestaande wetgeving (de taalclausule van de wet op het hoger en wetenschappelijk onderwijs) zou de regel zijn gehanteerd van het KNAW-rapport “Nederlands, tenzij…”:

Artikel 7.2. Taal

3

Het onderwijs wordt gegeven en de examens worden afgenomen in het Nederlands. In afwijking van de eerste volzin kan een andere taal worden gebezigd:

a. wanneer het een opleiding met betrekking tot die taal betreft,

b. wanneer het onderwijs betreft dat in het kader van een gastcollege door een anderstalige docent gegeven wordt, of

c. indien de specifieke aard, de inrichting of de kwaliteit van het onderwijs dan wel de herkomst van de studenten daartoe noodzaakt, overeenkomstig een door het instellingsbestuur vastgestelde gedragscode.

De uitzonderingen hebben onderwijsbestuurders van de universiteiten zover verbogen, dat die regel zijn geworden en het Nederlands vrijwel verdwenen is bij de universiteiten, zonder dat ooit maar een universiteit daarvoor op de vingers is getikt laat staan voor is gestraft. De uitzondering is regel geworden. Verschillende provinciale universiteiten bleken zich zelfs voor hun Nederlandse naam te schamen en maten zich zelfs een Engelse naam aan en/of namen Engels als voertaal  van de universiteit aan; ook in vergaderingen en communicatie. Als Edwards gelijk heeft dan is Dijkgraaf bezig de laatste restjes Nederlands op de universiteiten uit te vlakken.

Bron: NRC