Froukje (afb: schermafdruk van froukje.nu)
Ik ben altijd wat achter met het doorspitten van de VPRO-gids en dus kwam ik vandaag pas het verhaal ‘Scoren in je moerstaal‘ tegen. Daaruit blijkt dat het Nederlandstalige zangers en groepen het hier in Nederland uitstekend doet, tenminste als je dat afmeet aan de verkiezing van de Song van het jaar (Svhj). Het vorig jaar waren acht van de tien eerste nummers in die verkiezing Nederlandstalig. Dat is sedert deze hitlijst van start ging in 1985 niet eerder vertoond.Froukje, Goldband, S10, Antoon en Sophie Straat zijn de namen. Froukje stond vorig jaar zelfs op nr. 1, 4 en 5, maar dat is dit jaar niet meer mogelijk. Dit jaar kan maar een nummer van een zanger of groep in die lijst worden gekozen. De eerste Nederlandstalige winnaar was Osdorp Posse in 1998 met 10 jaar OP
Een deel van het succesverhaal zou zijn mogelijk gemaakt door de coronaperiode, waarin popgroepen en -artiesten niet konden/mochten optreden. Nederlandse groepen en artiesten pakten de zaken sneller op dan buitenlandse konden als er weer mogelijkheden waren. Daar zouden clubcircuitartiesten als Merol, Meau en S10 van hebben geprofiteerd.
Dat is natuurlijk niet het hele verhaal, want de stemmers hadden ook op buitenlandse groepen of zangers kunnen stemmen of op de nog steeds talrijke Nederlandse groepen/artiesten die het nodig vinden om hun hart uit te schreeuwen in het Engels.
Waarom die dat doen blijft, voor mij, een raadsel. Een tijdje terug hoorde ik op de radio een artiest zeggen dat hij het nummer dat ie zou gaan zingen speciaal voor zijn moeder had gemaakt had en hij begon vervolgens in het Engels. Een vreemde manier om affectie te tonen.
Onzin
Vaak hebben Nederlandse zangers en groepen die in het Engels zingen het ‘excuus’ dat Nederlands niet zo geschikt is om in te zingen. Volgens zangeres en muziekdocente Marianne Koopmans is dat grote onzin: “Mensen die een probleem hebben met zingen in het Nederlands verstaan hun vak gewoon niet.”
.
Ongetwijfeld vormen de kiezers van het lied van het jaar geen doorsnee van de Nederlandse bevolking, maar opmerkelijk is het wel dat de door de VPRO-gids gesignaleerde ‘vernederlandsing’ van het poplied op de radio nauwelijks merkbaar is. Radio 5 (voor de oudere, melancholieke knarren onder ons) draait wel eens Nederlands, maar het merendeel is toch Engels. Een programma als de ‘Verrukkelijke vijftien’ op radio 2 (waar meestal weinig verrukkelijks aan is) wordt gedomineerd door het Engels. Waaaiii, zou de onvergetelijke Ischa Meijer dan in (gespeelde) vertwijfeling hebben uitgeroepen.
Bron: VPRO-gids