Een bord bij een café aan het Museumplein in Amsterdam (afb: Rogier O.)
Laatst luisterde ik naar Acda en de Munnik, voor wie het niet meer weet, dat was een tweetal dat jaren geledenNederlandsberoemd was en mooie Nederlandstalige muziek produceerde. In één van hun nummers zingen ze over liefde en onverschilligheid. Om precies te zijn zingen ze in het lied niemand sterft: Want niemand sterft aan liefde. Maar aan onverschilligheid.
Dat is nu precies waar de schoen knelt in Nederland. Het Nederlands is natuurlijk nog volop in gebruik. Kinderen leren het op school, het is de taal waar we met elkaar in communiceren en ik ken veel mensen met een niet Nederlandstalige achtergrond die onze taal proberen te leren. Echter, de praktische gedachte dat iedereen toch wel Engels begrijpt is heel gangbaar waardoor het Nederlands bijvoorbeeld steeds vaker uit het straatbeeld verdwijnt. Uit gemak een goed Nederlands woord vervangen door een niet Nederlands woord (lees Engels) zonder dat het enige aanvulling of meerwaarde heeft (zie foto), zijn dingen die te vaak en steeds vaker voorkomen. Daarbovenop lijken we een tunnelvisie op de Angelsaksische wereld te hebben. Alles wat nieuw is, of het nu producten of gedachten zijn, komt vertaald uit die wereld bij ons terecht. Die teneur brengt niet alleen gedachtegoed mee dat niet altijd strookt met de onze maar ook steeds meer vreemde woorden die om de eerder aangehaalde reden niet vertaald worden.
Je zou willen dat men dat zag en daarop zou reageren al was het maar om ´onze eigenheid, ons erfgoed´ te beschermen. Niets is helaas minder waar. De keren dat ik het opmerk zijn schaapachtige blikken de enige respons. Het zal allemaal wel, zal de gedachte zijn. Het zal mijn tijd wel duren, zal men stiekem denken. En als kers op de taart lijkt onze beschermheer; de Taalunie, zich druk te maken om andere zaken.
De heren van Acda en de Munnik zeggen het treffend: niemand sterft aan liefde. Helaas is onverschilligheid een sluipmoordenaar die niets of niemand ontziet. En die onverschilligheid naar het Nederlands in ons taalgebied is groot.
Rogier O.