Hofland tijdens uitreiking Lofprijs der Nederlandse taal in 2013

In Nederland wordt je als buitenlander geacht je in te burgeren in Nederland. Een belangrijk aspect van die inburgering is het leren van de taal: het Nederlands. De laatste jaren zie je steeds vaker dat webstekken die voornamelijk of zelfs uitsluitend bedoeld zijn voor de inwoners van Nederland een vaak gelijkwaardige stek in het Engels hebben (naast de Nederlandse, dus). Zo heeft Pensioenfonds Grafische Bedrijven (PGB) een Engelse (of eigenlijke Amerikaanse) versie, maar ook Digid van onze Rijksoverheid bedient de bezoeker in het Nederlands en het Engels.
Waarom dat? Het lakeiengedrag van de middenstand is bekend. Veel Nederlandse bedrijven vinden het stoer om zich ook in het Engels of zelfs uitsluitend in het Engels te presenteren, maar hoe zit het met pensioenfondsen of (erger nog) met onze eigen overheid? Wat is de overweging? Buitenlanders in Nederland dienen zich in te burgeren, behalve de Angelsaksen?
Vroeger kreeg je nog wel eens brieven van de plaatselijke overheid met een vertaling in het Turks en het Marokkaans Arabisch, maar dat gebeurt niet meer (is mijn ervaring). Buitenlanders die in Nederland wonen dienen zich de landstaal eigen te maken, maar hoe zit het dan met die Angelsaksen? Hoeven die zich niet in te burgeren? Dat riekt naar discriminatie: mediterrane buitenlanders moeten zich de landstaal eigen maken, maar buitenlanders uit Engelstalige landen hoeven dat niet. Henk Hofland, een van de beste journalisten die Nederland ooit gekend heeft, zei het al bij de aanvaarding van de Lofprijs der Nederlandse taal in 2013: Nederland is op weg een tweetalig land te worden. Hij noemde het taalverdwazing. En zo is het.